تأثیر پروتکل آرام سازی بر سطح هوشیاری بیماران ترومایی وابسته به ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت های ویژه

زمینه و هدف: هدف نهایی درمان در بخش مراقبت های ویژه، افزایش سطح هوشیاری بیماران است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر پروتکل آرام سازی بر سطح هوشیاری بیماران ترومایی وابسته به ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش نیمه تجربی حاضر بر روی 80 بیمار تحت تهویه مکانیکی، بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های منتخب شهر زاهدان در سال 1391 انجام شد. بیماران به روش مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله تحت پروتکل آرام سازی انجمن مراقبت ویژه پزشکی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مقیاس های آرامش و بی قراری ریچموند، بررسی رفتاری درد و کمای گلاسکو جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل تحت نرم افزار spss18. انجام شد. یافته ها: سطح آرامش بیماران گروه مداخله در مقایسه با بیماران گروه کنترل به نمره ایده آل معیار ریچموند(1- تا 1+) نزدیک تر بود. میزان آرام سازی بیماران بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی داری را نشان داد(0/001 > p)، همچنین سطح هوشیاری بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (0/02 = p).  نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از پروتکل آرام سازی می تواند منجر به افزایش سطح هوشیاری در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه گردد. لذا پیشنهاد می شود این پروتکل توسط پرستاران بکار گرفته شود.